Το… success story των πρωτογενών πλεονασμάτων και της υπέρβασης των δημοσιονομικών στόχων που καλλιεργεί η κυβέρνηση με κάθε ευκαιρία «κουκουλώνει» τη σκληρή πραγματικότητα των αριθμών: σχεδόν το σύνολο των φορολογικών μέτρων που ενεργοποιήθηκαν μέσα στο 2017 απέφεραν πολύ λιγότερα έσοδα από αυτά που είχαν προϋπολογιστεί κατά τη σύνταξη του φετινού προϋπολογισμού. Και όχι μόνον αυτό: σε καίριους κωδικούς στο σκέλος των εσόδων, οι εισπράξεις όχι μόνο έπεσαν έξω από τους στόχους, αλλά υποχώρησαν και σε χαμηλότερα επίπεδα από αυτά του 2016.

Αυξήσαμε τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στα τσιγάρα για να εισπράξουμε τελικώς λιγότερα, το ίδιο συνέβη και με τις βενζίνες, η νέα κλίμακα υπολογισμού της εισφοράς αλληλεγγύης αντί να αυξήσει, μείωσε τις εισπράξεις, ενώ η απόλυτη… καταστροφή έγινε με την κλίμακα εισοδήματος φυσικών προσώπων, η οποία υποτίθεται ότι θα απέδιδε ένα δισ. ευρώ επιπλέον, το οποίο, όμως, δεν μπήκε ποτέ στα κρατικά ταμεία.

Το πρόβλημα «κουκουλώνεται» προς το παρόν λόγω της υπεραπόδοσης άλλων κωδικών, όπως είναι για παράδειγμα οι άμεσοι και οι έμμεσοι φόροι παρελθόντων ετών. Κουκουλώνεται επίσης από την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, απόρροια όχι του νέου τρόπου υπολογισμού των κρατήσεων για τους αυτοαπασχολουμένους αλλά της αύξησης της απασχόλησης που έφερε και μεγαλύτερες εισπράξεις. Το ερώτημα, όμως, παραμένει. Η κυβέρνηση ανέβασε ξανά το 2018 τον πήχυ των προβλέψεων για την απόδοση των φόρων, παρά το γεγονός ότι έπεσε τελείως έξω το 2017. Θα επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις ή θα υπάρξουν προβλήματα κατά την εκτέλεση του πιο κρίσιμου προϋπολογισμού των τελευταίων ετών, δεδομένου ότι από αυτήν θα κριθεί το πότε θα εφαρμοστούν νέα δημοσιονομικά μέτρα και αντίμετρα συνολικού ύψους 4 και πλέον δισ.