Χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια από την υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης για την κατασκευή της Ιονίας Οδού μέχρι να δοθεί στην κυκλοφορία το πρώτο τμήμα της. Οδηγώντας σήμερα σε αυτόν τον υπερσύγχρονο δρόμο, που ενώνει με ταχύτητα και ασφάλεια τη Δυτική Ελλάδα και την Ηπειρο, λίγοι θυμούνται από πόσα κύματα πέρασε η κατασκευή του και μάλλον ακόμα λιγότεροι ότι τελικά κόστισε στο Δημόσιο το τριπλάσιο από ό,τι είχε αρχικά υπολογιστεί.

Ας δούμε συνοπτικά μερικές σημαντικές στιγμές στην πορεία του έργου:

2006. Υπογράφεται η σύμβαση παραχώρησης με τον όμιλο Hellenic Autopistas (Νέα Οδός Α.Ε.). Μαζί με την κατασκευή και εκμετάλλευση της Ιονίας Οδού για 30 χρόνια παραχωρείται στον ιδιώτη το τμήμα Μεταμόρφωσης – Σκάρφειας και Σχηματαρίου Χαλκίδας της εθνικής οδού, για τη χρηματοδότηση του έργου με τα «χρυσοφόρα» διόδια της Αττικής.

2007. Η σύμβαση κυρώνεται από τη Βουλή. Το χρονοδιάγραμμα του έργου είναι 6 χρόνια, δηλαδή έως το 2013.

2008. Το Δημόσιο καταβάλλει 3 εκατ. ευρώ στην κοινοπραξία για «καθυστέρηση έναρξης παραχώρησης». Είναι η πρώτη μιας μακράς σειράς αποζημιώσεων λόγω των πολύ αυστηρών όρων της σύμβασης που το Δημόσιο δέχθηκε γνωρίζοντας ότι αδυνατεί να τηρήσει. Καθυστερήσεις, όμως, υπάρχουν και από πλευράς του παραχωρησιούχου, τις οποίες το ΥΠΕΧΩΔΕ αποδίδει στην προσπάθειά του να μειώσει το κόστος του έργου.

2009. Γίνεται γνωστό ότι πρόκειται να κατασκευαστούν πλευρικά διόδια σε υφιστάμενους κόμβους της εθνικής οδού στην Αττική και ξεκινούν αντιδράσεις και αποκλεισμοί σταθμών διοδίων. Το κίνημα «Δεν πληρώνω» γρήγορα αποκτά διαστάσεις και κερδίζει τη στήριξη των πολιτευτών του ΣΥΡΙΖΑ.

Πηγή: kathimerini.gr