Βαθύ ρήγμα στις σχέσεις κυβέρνησης – Εκκλησίας προκαλούν οι διεργασίες για το Σκοπιανό. Χθες, η ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος ξεκαθάρισε ότι δεν μπορεί να αποδεχθεί τον όρο «Μακεδονία» ή παραγώγου του στην ονομασία του γειτονικού κράτους, εγείροντας την εντονότατη αντίδραση του υπουργείου Εξωτερικών, που την επέκρινε μεταξύ άλλων ότι συμπορεύεται με τη Χρυσή Αυγή. Ο κ. Ιερώνυμος τάχθηκε κατά της συμμετοχής-στήριξης της Εκκλησίας σε τυχόν συλλαλητήρια. Ηδη, προγραμματίζονται δύο, στις 28/1 και 4/2 στην πλατεία Συντάγματος.

Ειδικότερα, η 12μελής Διαρκής Ιερά Σύνοδος σε ομόφωνη απόφασή της ανέφερε ότι «δεν μπορεί να αποδεχθεί την απονομή του όρου “Μακεδονία” ή παραγώγου του ως συστατικού ονόματος άλλου κράτους, το οποίο θα έχει επιπτώσεις και στην ονομασία της σχισματικής αυτοαποκαλούμενης εκκλησίας της “Μακεδονίας”». «Η Εκκλησία έχει μαρτυρήσει με τον λόγο και το αίμα κλήρου και λαού την ελληνικότητα της Μακεδονίας από αρχαιοτάτων χρόνων», τόνισε η ΔΙΣ, καλώντας την κυβέρνηση «να κατανοήσει την ανησυχία της, που είναι και ανησυχία του οικουμενικού ελληνισμού». Ο κ. Ιερώνυμος από την πλευρά του ανέφερε ότι «η Εκκλησία έχει κάθε δικαιολογία να ενδιαφερθεί γι' αυτό το θέμα, γιατί όπως ξέρουμε δεν είναι μόνο θέμα πολιτικό, εθνικό, είναι και θέμα εκκλησιαστικό».

Λίγες ώρες αργότερα, πηγές του ΥΠΕΞ σχολίασαν με οξύτητα την απόφαση της Εκκλησίας, θέτοντας πέντε θέματα. Πρώτον, ρωτούσαν σκωπτικά «άραγε η ηγεσία της Εκκλησίας αποφάσισε να συμπορευθεί με το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής;». Δεύτερον, εξέφραζαν απορία αν η ηγεσία της Εκκλησίας «αποφάσισε να κάνει ανοικτή παρέμβαση στις πολιτικές υποθέσεις της χώρας», και πρόσθεταν ότι καθώς ήδη με την κριτική της έχει ξεπεράσει τα όρια των «αρμοδιοτήτων» της, «μήπως να μας πει κιόλας η Εκκλησία και ποιο όνομα θέλει, για να το διαπραγματευτεί η κυβέρνηση με τα Σκόπια;». Τρίτον, από το ΥΠΕΞ ανέφεραν ότι η ηγεσία της Εκκλησίας δεν μπήκε καν στον κόπο να ρωτήσει την κυβέρνηση και να ενημερωθεί για την πορεία των διαπραγματεύσεων. Τέταρτον, η ηγεσία της Εκκλησίας εγκαλείται διότι «εμπλέκεται σε κρατικές και διπλωματικές υποθέσεις» και μάλιστα «σε τέτοια, τόσο σοβαρά εθνικά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής», ενώ η ίδια «δεν θέλει να εμπλέκεται το κράτος στις ιερές υποθέσεις της». Τέλος, οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι «η ηγεσία της Εκκλησίας η οποία δηλώνει ότι κόπτεται για τα εθνικά θέματα, επιβάλλεται να είναι ιδιαίτερα προσεκτική και να εστιάζει στο εθνικό συμφέρον και όχι στην εξυπηρέτηση των ιδιωτικών συμφερόντων ιεραρχών, και, πολύ πιθανώς, των προσωπικών πολιτικών “συγγενειών” τους, με πρόσχημα δήθεν τις ανησυχίες του “ποιμνίου” τους για το ονοματολογικό».